توضیحات متن توسط معمارانه ارائه شدهاست. این کلبه مدرن گرمسیری در ۵۶۰ متر مربع در یک مجتمع شهری در جنوب جاکارتا واقع شدهاست. این مجتمع که در منطقهای پرجمعیت واقعشده و بلافاصله در مجاورت یک جاده شلوغ قرار دارد و هیچ دیدگاه جالبی در مورد آن ندارد، مهمترین چالش برای معمار در طراحی این خانه بود. این آرزوی صاحب یک خانه است که درست مانند یک اقامتگاه تعطیلاتی تعامل قوی با محیط اطراف و مناظر طبیعی داشته باشد، .
کارفرمایان امیدوارند که این خانه جایی باشد که دوستان و خانوادههای نزدیک آنها در آخر هفته دورهم جمع شوند. این نیازها ایده اصلی طراح به منظور طراحی خانه هستند. ما در حین طراحی این خانه رویکرد متفاوتی را اتخاذ کردیم. در حالی که بسیاری از خانههای معمولی مناطق خصوصی را در سطح بالاتر قرار میدهند، ما آگاهانه مناطق خصوصی مثل اتاقخواب را در سطح پایینتر طراحی کردیم. این تصمیم به دلیل فعالیتهای روزمره مالکان و فرزندان آنها انجام شد. بنابراین آنها میتوانند بعد از یک روز خستهکننده به اتاقهای خود دسترسی داشته باشند.
در هنگام ورود به این خانه، افراد به طور مستقیم به یک پلکان باز در کنار یک باغ و یک استخر هدایت داده خواهند شد. سپس پلکان ورودی به منطقه اصلی ورودی منتهی میشود. مهارت - که به عنوان تمرین معماری در اندونزی در نظر گرفته میشود - به شدت در این ناحیه ورودی اعمال میشود، که تماماً با استفاده از چوب درخت ساج استفاده میشود. استفاده از این مواد عمق و بافت بیشتری به فضا میدهد ویک اثر بصری قوی ایجاد میکند و تجربه ای جدید از یک روش خوب به هدر رفته در مقابل روش جدید ایجاد میکند.
اتاق نشیمن و اتاق غذاخوری، همراه با سایر مناطق عمومی که در سطح بالایی طراحی شدهاند، به طور جالب فضای گسترده و فضای باز تری ایجاد میکنند. این امر ممکن است به استفاده از این منطقه به عنوان یک فضای عمومی می تواند محلی برای جمع شدن ساکنین به دور هم باشد. سطح بالایی که با شیشه شفاف احاطه شدهاست و تا حدودی با شبکههای چوبی پوشانده شدهاست، باعث ایجاد رابطه درونی بین داخل ساختمان و محیط طبیعی میشود.
در سطح پایینتر، پنجرههای چوبی در راهروی منتهی به اتاقخوابها، هوای طبیعی را بصورت نسیم برای این ناحیه فراهم می کند. صدای آب منعکس شده از استخر مجاور به راهروی نیمه بیرون باعث ایجاد یک تفریحگاه قوی برای این منطقه میشود. این کار به ساکنین کمک میکند که بعد از کارهای روزمره خستهکننده، احساسات خود را آرام کنند و ساکنین را به فضای استراحت هدایت می کند.
اتاقهای بچهها به گونه ای طراحی شدهاند که به حیاط متصل هستند. این حیاطهای چوبی پوشیده از درختانی هستند که از فضای خالی متصل به سطح بالایی رشد میکنند. حضور این حیاط برای مفهوم اصلی این ساختمان ضروری است. در طرف دیگر، اتاقخواب اصلی نیز حیاطی با استخر انعکاسی خود و یک باغ عمودی دارد. این حیاط به ایجاد یک احساس غیر رسمی نسبت به فضای اتاقخواب و ایجاد فضایی آرام کمک میکند.
محوطه و محیط طبیعی که به برخی اتاقها و انتخاب مواد این ساختمان متصل میشود، نیاز مشتری به داشتن خانهای با احساس تفریحگاه و تماس استوایی در وسط یک منطقه پرجمعیت را پر میکند. حیاطها و مناظر تنها جهت گیری اصلی این خانه نیستند، بلکه به یک فضای تابع بسط یافته از داخل منطقه تبدیل میشوند.