کشور ارمنستان دارای جذابیت های بسیاری برای گردشگران بوده که در این مطلب به سراغ یکی از دیدنی هایش رفته ایم، مکانی که عنوان کهن ترین ساختمان ارمنی را به خود اختصاص داده است. صومعه تاتو، یک کلیسای ارتودوکس بوده که در جنوب شرقی ارمنستان واقع شده و به عنوان یکی از کهن ترین ساختمان های کشور شناخته می شود. صومعه تاتو ارمنستان با توجه به قدمت تاریخی و کهن و همچنین موقعیت جغرافیایی خاصش به عنوان نماد ارمنستان معروف است. در واقع، کلیسای تاتو در قرن 4 میلادی تاسیس شد و به تدریج در اواخر قرن نهم و آغاز سده دهم تکمیل و مورد استفاده قرار گرفت. این صومعه، متشکل از سه کلیسای دیدنی بوده که در کنار این سه کلیسا، ساختمان هایی با کاربری اداری، مسکونی، آشپزخانه و نانوایی ساخته شدند. امروزه، صومعه تاتو ارمنستان یکی از جذابیت های مهم و دیدنی این کشور بوده و جالب است بدانید که صومعه و مناطق مجاورش در سال 1995 میلادی در فهرست آثار میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده اند. از دیگر جذابیت های منطقه، مسیر دسترسی به صومعه از طریق تله کابین تاتو بوده که چشم اندازی خارق العاده دارد و به عنوان طولانی ترین تله کابین، رکوردار گنیس است.

تاریخچه صومعه ای دیدنی

صومعه تاتو در ابتدا و تا سال ها پیش از ظهور مسیح، معبدی برای بت پرستی بود، ولی در قرن چهارم میلادی توسط پیروان مسیح تخریب و به جای آن صومعه تاتو ساخته شد. در قرن نهم و با کمک های مالی شاهزاده فلیپ سیونیک، کلیسای جدید و بزرگتری در کنار کلیسای قدیمی ساخته شد و پس از گذشت چند سال، اسقف هوانس بار دیگر با جلب حمایت مالی حاکم وقت، شاهزاده آشوت توانست صومعه قدیمی را گسترده تر کند و صومعه جدیدی در کنار ساختمان های قدیمی تر ساختند و شکوه و عظمت تاتو را چندین برابر نمودند، بطوریکه صومعه تاتو ارمنستان توانست میزبان راهبان و همچنین جمع کثیری از هنرمندان باشد. طی قرن های 14 و 15 میلادی، کلیسای تاتو جز مهمترین مراکز آموزش ارامنه محسوب شده و در آن به ترویج دین، علم و فلسفه پرداختند. به دلیل اهمیت بسیاری که کلیسای تاتو داشت، در طول سالیان طولانی مورد هجوم نیروهای بسیاری قرار گرفت و بارها بخش هایی از آن تخریب شدند. اولین بار در سال 1044 میلادی، نظامیان کشور همسایه به صومعه حمله ور شده و بخشی از کلیسای سنت گریگوری تخریب گشت، اما در فاصله کوتاهی پس از این حمله بخش های تخریب شده مرمت و بازسازی شدند. بار دوم، در طول قرن 12 میلادی صومعه مورد هجوم سربازان حکومت سلجوقی واقع و این بار آسیب های بسیار جدی تری به ساختمان صومعه وارد شدند و بسیاری از آثار ارزشمند همچون کتب خطی در این حمله از بین رفتند. در طی قرن های 17 و 18 میلادی، کلیسا مورد بازسازی جدی تری قرار گرفت و بخش های دیگری نیز به آن اضافه شدند، اما کلیسای تاتو هیچگاه از گزند دشمنان در امان نماند و در قرن 18 میلادی آقامحمدخان قاجار به تاتو حمله کرد.

معماری صومعه

کلیسا، بنایی مستطیل شکل شامل گنبد مرکزی، محراب و قربانگاه و دو ستون در قسمت شرقی است. نمای خارجی و داخلی کلیسا با سنگ های زیبا و برش خورده پوشانده شده و پنجره های باریک و بلند در گنبد و دیوارهایش وجود دارند که وجود آن ها نور بسیار خوبی را برای محیط کلیسا فراهم نموده است. دیوارهای کلیسا به تلاش و همت اسقف هاکوپ به نقاشی های زیبا مزین شده اند. تصاویر حامیان مالی کلیسا از جمله شاهزاده آشوت و همسرش بر روی دیوار شرقی کلیسا بصورت برجسته حکاکی شد. کلیسای سنت گریگور دارای ساختمانی ساده و بدون گنبد بوده که در کنار دیوار جنوبی کلیسای سنت پل که یکی از بخش های صومعه تاتو بوده، قرار گرفته است. صومعه تاتو در دوران ساخت کلیسای سنت مری وارد دوران باشکوه خود شد و در این زمان، راهبان و دانشجویان بسیاری به تاتو می آمدند. کلیسای سنت مری که یکی از بخش های صومعه تاتو بوده، در قسمت شمالی صومعه قرار گرفته و آخرین کلیسا از مجموعه تاتو است. بخش جذاب دیگر از صومعه وجود ستون 8 متری جنبان بوده که به عنوان زلزله نگار در قرن دهم ساخته شد تا در هنگام وقوع زلزله با حرکتش افراد را مطلع کند. این ستون در بخش جنوبی صومعه قرار دارد.